Ook ik las: De Teruggekeerden van Jason Mott

Enige tijd geleden heb ik gereageerd op de vraag  van Not Just Any Book naar prereaders voor het boek De Teruggekeerden van de Amerikaanse schrijver Jason Mott. Dit boek ligt in de Nederlandse vertaling (door Karin Jonkers) sinds 27 augustus in de winkels. Het boek wordt uitgegeven door Harlequin. Dat was voor mij de eerste verrassing, want bij Harlequin-boeken heb ik, eerlijk gezegd, toch een andere associatie …..

Binnen enkele dagen lag het boek keurig op de deurmat. Gauw de enveloppe geopend en daar was de volgende verrassing: de  omslag van het boek. Kijk eerst zelf maar even:

In eerste instantie had ik niet meteen in de gaten dat het hier om de omgekeerde wereld gaat. Ik zag eigenlijk alleen maar beetje vage kleuren en een licht lettertype voor de titel.

Maar bij nadere bestudering zie je dan dat er iets bijzonders aan de hand is. En dát gevoel blijft het hele boek bij je.

Er zijn al behoorlijk veel recensies en blogberichten verschenen over dit boek. Voor wie het toch nog gemist heeft: opeens komen overleden mensen terug in het leven. Hoe kan dat? Waar zijn ze geweest? Wat zijn het eigenlijk: mensen of dingen die op mensen lijken? Hoe reageer je als een overleden geliefde weer voor je neus staat? Waarom komen ze terug? Hoevéél komen er terug? En wat doe je met al die Teruggekeerden? Integreren in het gewone leven of juist isoleren?

Vanaf de allereerste bladzijde voel je in het taalgebruik de lome sfeer van de zuidelijke Amerikaanse staten. Hoewel de wereld op z’n kop staat, straalt de schrijfstijl een aangename rust uit, zelfs tijdens de rumoerige periodes. Knap dat een debutant dit weet te bereiken!

Ik vind het sowieso een knap boek. Want het is een boek dat niet uit is als het uit is. Snap je? Je blijft namelijk nog lang over het thema nadenken. Je blijft zelfs nadenken over hoe je het thema zou moeten omschrijven. En dan heb je ook meteen het punt te pakken over het genre. Is het een thriller, is het fantasy, is het een psychologische roman? Zeg het maar. Ik ben van mening dat ieder zelf maar moet beslissen of en zo ja in welk hokje dit verhaal opgeborgen zou kunnen worden. Ik houd mij daar niet mee bezig, ik heb gewoonweg genoten van alle lagen die in dit verhaal verborgen zitten. Het is boeiend om te lezen hoe mensen reageren in vreemde, niet te verklaren, situaties en hoe die situaties zich kunnen ontwikkelen waarbij mensen anders kunnen gaan handelen en denken. En hoe je zelf zou hebben gereageerd?

In het nawoord geeft de schrijver aan hoe hij aan het idee voor dit boek is gekomen en waarom hij het heeft geschreven. Ik vind dat deze persoonlijke noot extra waarde aan het verhaal geeft.

Als je een spannend verhaal of een thriller verwacht, dan weet ik niet hoe je dit boek gaat beoordelen. Als je (ook) geïnteresseerd bent in intermenselijke actie en reactie en je geen “last” hebt van een toch wel enigszins open eind, dan is dit boek een echte aanrader. En dat zeg ik vol overtuiging, zonder enige druk vanuit Not Just Any Book of de uitgever.

Veel leesplezier!

theonlymrsjo

Zomer – Vakantie – Buitenleven: dé ingrediënten voor lekker lezen

Wat is dat toch een verrukkelijke tijd: zomer! Ik had dit jaar de luxe dat ik drie weken achter elkaar vrij was (of eigenlijk: nog  ben). We hadden om meerdere redenen geen plannen om er dit jaar op uit te trekken, dus ik heb heerlijk in en om het huis rondgerommeld. En met het mooie weer was er weinig voor nodig om te besluiten mij makkelijk in de tuin in de zon of juist onder de parasol te nestelen met een boek. En dat boek had verdacht vaak de vorm van mijn telefoon. Want ik heb deze periode behoorlijk veel gebruik gemaakt van de mogelijkheden van de app vakantiebieb.nl.

Het laatste boek waar ik nu nog in bezig ben, is Doof van Siska Mulder. Ik heb tot 1 september de tijd om het uit te lezen, want dan gaat de app “op slot” tot de herfstvakantieperiode (en als ik het goed begrepen heb, komen er dan andere boeken beschikbaar).

Dit boek telt voor mij (zodra ik het uitgelezen heb) weer mee in de uitdaging Ik-lees-Nederlands. Handig, maar niet echt nodig, want mijn oorspronkelijke doel van 10 boeken van Nederlandse bodem heb ik inmiddels al wel gehaald. Maar in het rijtje gelezen boeken, zitten ook een paar boeken waarvan ik vind dat het een beetje te makkelijk is om die mee te laten tellen. In een eerder bericht heb ik bijvoorbeeld gemeld dat ik Afgunst van Saskia Noort had gelezen. Dat is nou niet bepaald een indrukwekkend dik boek.

Op een hele mooie zomerdag heb ik achter elkaar drie korten verhalen gelezen via dezelfde app. Allemaal van Nederlandse bodem, maar ik neem ze niet op in de lijst van Ik-lees-Nederlands. Het zijn echte chick-lit-verhalen, vermakelijk voor het moment maar zonder enige relevantie. Verhaaltjes waarvan je na het horen van het thema al weet hoe het zal verlopen.
  

Maar wat echt het lezen waard was, is Dorst van Esther Gerritsen.

In dit boek gaat het om het contact tussen een stervende moeder en haar dochter. Beide vrouwen verdienen het predicaat bijzonder. Ik vind dat de schrijfster heel mooi heeft omschreven hoe de autistische moeder tegen het leven en de wereld om haar heen aan kijkt. De moeder vertaalt haar gevoel in tastbare voorwerpen. Zoals de lijsten op haar voormalige werk, de tafel in huis, maar ook de geluiden die de dochter veroorzaakt. De dochter is nadat zij van haar moeder terloops had vernomen dat zij stervende is, bij haar moeder ingetrokken. Maar ook voor de dochter geldt dat zij op haar manier met het leven moet leren omgaan.

Begin juli 2013 werd bekend dat de uitgever (De Geus) de filmrechten van deze roman heeft verkocht. Ik heb daar vaak een dubbel gevoel bij: het verhaal is absoluut het verfilmen waard om het zo onder de aandacht van meer mensen te brengen, maar ik heb door het lezen al “mijn eigen film” in het hoofd zitten. In dit geval bevalt die eigen film mij eigenlijk wel, dus dat wil ik niet laten verstoren door de verfilming van een ander.

Ik heb nog wel meer gelezen, maar die boeken vallen buiten de categorie “van Nederlandse bodem” en daarom ga ik daar in dit bericht niet verder op in. In ieder geval zal ik wel binnen enkele dagen mijn recensie plaatsen van De Teruggekeerden van Jason Mott. Dit boek mag ik als preread lezen via Not Just Any Book. De Teruggekeerden ligt vanaf 27 augustus a.s. in de winkels.

Veel leesplezier!

theonlymrsjo

 

“http://www.bloglovin.com/blog/10027839/?claim=xrnxawwhc24”>Follow my blog with Bloglovin

Lid van een leesclub. En nu?

Sinds 2007 (dat is: sinds de oprichting) ben ik lid van een leesclub. Prima. En toch heb ik nu dringend behoefte aan jullie input over hoe jullie het ervaren om lid te zijn van een leesclub!

Zo’n 6 keer per jaar komen wij bij elkaar en bespreken dan een vooraf gekozen boek. “Mijn” leesclub is van een gevarieerde samenstelling uit alle lagen van de bevolking. De gemiddelde leeftijd ligt wel behoorlijk boven mijn eigen leeftijd, maar dat mag de pret niet drukken. Meestal bestaat de groep bij de bijeenkomsten uit zo’n 10 personen.

Ik voel mij erg betrokken bij deze leesclub. Ik probeer zo veel mogelijk aanwezig te zijn bij de bijeenkomsten en dan ook het te behandelen boek gelezen te hebben. Dat laatste lukt niet altijd (druk, druk, druk), maar gelukkig kan ik, indien nodig, vrij snel lezen en kan ik dus vaak goed meepraten. Die betrokkenheid geeft een extra dimensie aan de leeservaring.

In de loop der tijd hebben wij een zekere routine opgebouwd: eerst een korte ronde waarin ieder een eerste indruk geeft, dan wat achtergrondinformatie over boek en/of schrijver en daarna een discussie over het boek, de schrijfstijl, de thema’s etc. Ten slot geven we een cijfer. Het is grappig om te merken dat meningen aan het begin van de avond door het voeren van een discussie, aan het eind van de avond gewijzigd kunnen zijn.

Inmiddels zijn we het niveau ontgroeid waarbij we niet verder kwamen dan: “ik vond het mooi – het is een leuk verhaal – het is goed leesbaar – ik vond het wel ok – “. We zijn nu in staat om een oordeel te geven over de schrijfstijl, de stilistische opbouw en het behandelde thema.

Op zich voldoet deze opbouw prima. Wat is er dan toch aan de hand?

Na een aantal jaren ben ik ook wel eens toe aan wat nieuws. Maar ja, wat voor nieuws kun je verzinnen rondom lezen? En precies daar heb ik dus jullie input nodig. Zo heb ik zelf lopen denken over het samenstellen van een powerpointpresentatie over de schrijver, het boek of het centrale thema. Of, als er op de locatie een internetverbinding is, om samen naar een relevant youtubefilmpje te kijken, voorafgaand of juist ter afsluiting van de discussie.

Kortom: ik ben op zoek naar creatieve mogelijkheden om de leesclubbijeenkomsten interactiever (en daarmee ook wat moderner) te maken.

Hoe gaat het in jullie clubs toe? Hebben jullie tips voor mij? Of vind jij het juist prettig als bijeenkomsten altijd volgens hetzelfde stramien verlopen? Misschien ben je uit principe geen lid van een leesclub. Hoe dan ook:  ik ben erg benieuwd naar alle reacties!

Veel leesplezer!

theonlymrsJo

 PS Overigens ben ik ook lid van de twitterleesclub @LeesTweeps. 

Daar is juist weer sprake van een heel andere dynamiek. Neem eens een kijkje op de website.

Verfrissende afgunst en tot nadenken stemmende huizenjacht

Soms heb ik het gevoel dat ik bijna de enige Nederlander ben die niet wegloopt met schrijfsters als Saskia Noort, Loes den Hollander, Esther Verhoef en Simone van der Vlugt.  Het is niet zo dat ik hun boeken niet leuk vind en ik heb er ook heus een aantal gelezen, hoor, zoals De Verbouwing, De Eetclub, Nieuwe Buren, Vrijdag, De Reünie. Maar ik loop er niet helemaal warm voor.

Nu heb ik onlangs, tijdens de Leesmarathon, een kort verhaal van Saskia Noort gelezen, namelijk Afgunst. Dit was een uitgave in het kader van de maand van het spannende boek 2007 (Ambo Anthos uitgevers). Het verhaal is een “typische Saskia Noort”, maar omdat het verhaal in kort bestek neergezet moest worden, vond ik het veel beter leesbaar dan de volledige romans van haar hand. Dus voor even een spannend verhaal tussendoor kan ik Afgunst zeker aanraden. Over de inhoud ga ik niets verklappen! Ik ga in ieder geval uitzoeken of Saskia Noort meer korte verhalen heeft geschreven.

                                                             

Op internet had ik een paar keer het boek Eerst een huis van Cathelijne Schilder voorbij zien komen (Nieuw Amsterdam). De cover van het boek kwam op mij vrolijk over en daarom verwachtte ik een soort chicklit. Uit terloopse opmerkingen op internet had ik inmiddels wel begrepen dat die verwachting niet klopte. Toch bleef ik in het boek geïnteresseerd en toen het boek beschikbaar kwam in de app vakantiebieb.nl hoefde ik niet lang meer na te denken. Het is zo makkelijk om op elk moment van de dag via je telefoon een boek te kunnen lezen! Ik lees ook regelmatig fragmenten via de app leesditboek (alleen voor Apple). Binnen die app is een enkele keer ook een volledig boek te lezen.

En wat vond ik dan van Eerst een huis?

De eerste hoofdstukken begreep ik er niets van. Dat wil zeggen, ik begreep wel wat ik las, maar ik kon nog niet onder woorden brengen wat voor gevoel ik er bij had. De vrolijke cover en de korte omschrijving over de inhoud van het boek matchte voor mij nog steeds niet met de inhoud. De weerstand die ik daardoor voelde heeft tot ongeveer halverwege geduurd. Toen ik de diepere problematiek van de hoofdpersoon (helaas in de derde persoon) eenmaal begon te begrijpen, kreeg het hele verhaal veel meer impact. Het gaat niet zomaar om een zoektocht naar een huis. Die zoektocht en het belang van “een huis” heeft een psychologische betekenis die, naar mijn mening, in deze roman iets explicieter naar voren had mogen komen. Het is een verhaal om ook nadat je de laatste bladzijde gelezen hebt, over na te blijven denken. Ik vind dan ook dat deze roman veel meer aandacht verdient.

Beide boeken zijn van Nederlandse bodem, dus doen voor mij mee voor de uitdaging Ik-lees-Nederlands!

Op dit moment ben ik overigens in heel veel (misschien iets té veel) boeken tegelijk bezig. En dat heeft ook met allerlei projecten te maken, zoals mijn eigen leesclub, de twitterleesclub Leestweeps, mijn preread van De Teruggekeerden en nog zo wat. In een volgende blogpost komt dit vast verder aan de orde.

Veel leesplezer! En als je wil reageren, graag!

theonlymrsJo

Ervaringen tijdens de Leesmarathon en met Vakantiebieb.nl.

De eerste echte Nederlandse Leesmarathon is inmiddels voorbij. Indrukwekkende week: zó veel enthousiaste lezers met zó veel leeservaringen. En wat waren er veel winacties om aan mee te doen! Door de inzet van een flink aantal deelnemers en met medewerking van een aantal uitgeverijen waren mooie prijzen te winnen, maar je moest ook wel echt wat doen om voor een prijs in aanmerking te komen: een boekentoren bouwen, een zin maken met de titels van de te lezen boeken, etc etc!

En hoeveel heb ik zelf gelezen? Ehh  ……. bedroevend weinig. In plaats van zelf te lezen heb ik veel tijd online doorgebracht om allerlei recensies, blogposts en tweets van anderen te lezen. Uitermate vermakelijk, indrukwekkend, meeslepend en ook inspirerend. Van de toch al spaarzame tijd bleef uiteindelijk voor mijzelf weinig over om mijn nog-te-lezen stapel weg te werken en won mijn nieuwsgierigheid naar informatie van anderen het vaak van mijn drijfveer om zelf een boek ter hand te nemen. Maar alles bij elkaar heb ik mij uitstekend vermaakt tijdens deze leesmarathon. Ik hoop dan ook van harte dat de initiatiefnemer(s) zich gaan bezighouden met de voorbereiding van een volgende leesmarathon.

Tijdens de leesmarathon heb ik uiteindelijk twee boeken (of eigenlijk boekjes) uitgelezen en deze komen ook meteen in aanmerking voor de Ik-lees-Nederlands-uitdaging van De Boekblogger (Judith van @leeswammes). In een afzonderlijke blogpost zal ik de twee boeken (Afgunst van Saskia Noort en Eerst een huis van Cathelijn Schilder) recenseren.

Overigens las ik Eerst een huis niet in boekvorm en ook niet via een e-reader, maar “gewoon” op mijn telefoon in de app vakantiebieb.nl. Kennen jullie deze app al? Deze app is zowel voor Android als voor IPhone beschikbaar. Via deze app is er een redelijk aantal boeken gedurende de vakantieperiode (juli en augustus) beschikbaar op je telefoon. Na het downloaden heb je geen internetverbinding meer nodig, dus ook ideaal als je in het buitenland verblijft, de dataroaming uit hebt staan maar toch wil kunnen lezen.

Ik ben al redelijk verslaafd, ook voor “verloren momenten” onderweg. Ik beschik weliswaar over een e-reader, maar die neem ik uit voorzichtigheid niet altijd mee in mijn vaak overvolle tas.

Ben je lid van de openbare bibliotheek, dan is registreren al helemaal een fluitje van een cent. Maar als ik het goed begrepen heb, kun je jezelf ook registreren zonder lidmaatschap. Uit de beschikbare informatie blijkt dat de bibliotheek van plan is om elke vakantie (dus ook herfstvakantie en kerstvakantie) een nieuwe hoeveelheid boeken beschikbaar te stellen. Leuk toch!

Enig nadeel: als je het boek niet uitgelezen hebt vóór het einde van de periode ….. tja, dan moet je naar het einde raden.

Kijk voor meer informatie op http://www.vakantiebieb.nl/

Veel leesplezier!

theonlymrsJo